اثر میدان الکترومغناطیسی بر بافت وزیکول سمینال موش صحرایی

¯ چکیده زمینه : میدانهای الکترومغناطیسی میتوانند اثرات سوئی بر دستگاه تولیدمثل مردان داشته باشند. هدف : مطالعه به منظور تعیین اثر میدان الکترومغناطیسی بر ساختار و عملکرد بافت وزیکول سمینال موش صحرایی انجام شد. مواد و روشها : در این مطالعه تجربی که در سال 1384 در دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام شد، 50 موش صحرایی نر و 50 موش صحرایی ماده که حدود 15 هفته از عمرشان میگذشت به عنوان موشهای والد، انتخاب و 30 موش به دنیا آمده از این جمعیت والد به دو گروه آزمایش و شاهد تقسیم شدند. گروه آزمایش تا سن 8 هفتگی تحت تأثیر میدان الکترومغناطیسی با بسامد 50 هرتز و شدت 80 گوس قرار گرفتهاند. در انتهای هشتمین هفته از عمر موشها نـمونهبرداری از ویزیکول سمینال انجام شد. یافتهها : در بررسی با میکروسکوپ نوری الیاف عضله صاف کپسول غدد توبولوساکولار به شدت آسیب دیده و در چندین جهت پراکنده شده و هسته هتروکروماتیک داشتند. تعداد سلولهای اپیتلیال هتروکروماتینه در هر گستره میکروسکوپی در گروه آزمایش به طور متوسط 46/0±27/1 و در گروه شاهد 74/0±60/0 و این تفاوت از نظر آماری معنیدار بود(01/0p<). سلولهای ترشحی نیز آثار مشخصی از آسیب سلولی را نشان دادند. نتیجهگیری : قرار گرفتن در معرض میدانهای الکترومغناطیسی برای زمان طولانی ممکن است موجب کاهش فعالیتهای عادی غده وزیکول سمینال شده که به نوبه خود تأثیرات نامطلوبی بر فرایند اسپرماتوژنز و حتی عقیمی در مردان دارد. پیشنهاد میشود از قرار گرفتن در معرض این میدانها برای مدت طولانی اجتناب شود.